Байгалиас заяасан “бэлэг” болох ашигт малтмал ихтэй зарим улс орнууд баялгийнхаа удирдлагыг зүй зохистой аргаар явуулсны үр дүнд үндэсний эдийн засаг, нийгмийн байдал нь тогтвортой бөгөөд эрүүл саруул цэцэглэн хөгжиж байна. Харин зарим улс үндэстэн ийм баялагтай хэдий ч, тэрхүү баялгаа авилгалын шарилжинд баригдах суурь болгон, зохисгүй аргаар ашигласны улмаас “баялгийн хараал”-ыг өөр дээрээ дуудаж, энэ нь хөгжлийн хоцрогдол , ядуурлын эргүүлэгт орох шалтгаан болж, улмаар хэмжээлшгүй үнэ цэнэтэй байгалийн нөөцийнхөө үнэ цэнийг ард түмэн нь бүрэн ашиглаж чадахгүй байна.
Өөрөөр хэлбэл байгалийн баялаг ихтэй улс орны хувьд ашигт малтмалын салбарын хууль тогтоомж нь хэр зэрэг боловсронгуй, харилцаагаа зохицуулах үр нөлөөтэй байна вэ? гэдгээс хөгжих үү, эсхүл улс үндэстнээрээ доройтох уу гэдэг нь шалтгаалж байна.
Ашигт малтмал, байгалийн нөөц баялаг нь дийлэнх улс орнуудын хувьд тухайн улсынхаа Төрийн өмчлөлд байдаг учраас ашигт малтмалын нөөц баялагийг ашиглах үйл ажиллагааг төрийн эрх бүхий байгууллагаас олгосон тусгай зөвшөөрлийн үндсэн дээр эрхлэх нь аль ч улс оронд байдаг нийтлэг зохицуулалт байна.
Ийм ч учраас байгалийн баялгаа ямар нөхцөл, журмаар ашиглах вэ? гэдэг асуулт нь шийдвэрлэх ёстой чухал асуудлын нэг байдаг байна.
Энэхүү бакалаврын судалгааны ажлаар ашигт малтмалын салбарын эрх зүйн зохицуулалтын бүхий л хүрээг хөндөөгүй бөгөөд зөвхөн Ашигт малтмалын тусгай зөвшөөрлийн эрх зүйн зохицуулалтын хүрээнд шийдвэрлэвэл зохих асуудлуудыг судлахыг хичээсэн болно.